Συναίσθημα: Αυτός ο Άγνωστος!

Ζούμε σε μία υπερ-εγκεφαλική κοινωνία που υποτιμά την αξία των συναισθημάτων και του σωματικού εαυτού. Βέβαια ο χώρος του μάρκετινγκ και της πολιτικής γνωρίζει τη δύναμή τους (ειδικά τη χρήση του φόβου, όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε το τελευταίο διάστημα) και την εκμεταλλεύεται ανάλογα με “έξυπνους” τρόπους… 

Η ζωή χωρίς συναίσθημα χάνει το χρώμα της, στερείται ομορφιάς, πλούτου, αλλά όχι μόνο· τα συναισθήματα αποτελούν μία σημαντική πηγή πληροφοριών για τον εαυτό μας, τις πραγματικές του ανάγκες και επιθυμίες. Δυστυχώς, πολλές φορές καταλήγουμε σαν τον πρωταγωνιστή του γνωστού ανέκδοτου με τον γρύλο, δηλαδή τα συναισθήματά μας να είναι αναχρονιστικά και να πηγάζουν από την προσωπική μας ιστορία και τις ανολοκλήρωτες συναισθηματικές υποθέσεις του παρελθόντος μας -οι οποίες είναι άγνωστες στους άλλους (και ούτε τους αφορούν) και συνήθως και σε εμάς- παρά να συνάδουν με την πραγματικότητα του εδώ και τώρα…

Αντίθετα, όταν σιγά σιγά επιτρέπουμε να μένουμε με τα συναισθήματά μας και να τα γευόμαστε, αρχίζουμε να τα γνωρίζουμε, συμφιλιωνόμαστε μαζί τους και τα εξημερώνουμε. Αυτό είναι εξαιρετικά πολύτιμο, αν όχι απαραίτητο, για τον σωστό μας προσανατολισμό στον κόσμο, την ικανοποιητική και αποτελεσματική επαφή και τις βαθιές σχέσεις με τους άλλους.