Συνθετικό-Σχεσιακό Breathwork: Αναπνέοντας στο χείλος της οικειότητας ΙΙ
Περιγραφή Σεμιναρίου
Σας προσκαλούμε στη δεύτερη διοργάνωση του πειραματικού σεμιναρίου που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2025. Λόγω της μεγάλης ζήτησης, διοργανώνουμε αυτήν τη δεύτερη εκδήλωση, για να συνεχίσουμε το διαρκές κβαντικό άλμα στη συλλογική μας κατανόηση του breathwork. Τα σεμινάρια αυτά είναι κατάλληλα για μια μικτή ομάδα θεραπευτών, θεραπευτών που εργάζονται με την αναπνοή όπως και ψυχολογικά τολμηρών ανθρώπων.
Εάν δεν έχετε παρακολουθήσει το πρώτο σεμινάριο, διαβάστε παρακάτω την περιγραφή και στο λινκ αυτό το άρθρο που εξηγεί τη βασική λογική, την έμμεση κριτική των καθιερωμένων και υφιστάμενων προσεγγίσεων του breathwork όπως και γιατί είναι απαραίτητη και επιθυμητή η ενοποίηση του breathwork, της ψυχανάλυσης, της νευροεπιστήμης, της σωματικής νευροφυτοθεραπείας του Reich, της Gestalt, των αντικειμενότροπων σχέσεων και της σχεσιακής ψυχοθεραπείας.
Έχοντας διαπιστώσει ότι η αναπνοή δεν είναι μόνο μια ατομική, εσωτερική εμπειρία, αλλά και μια διαπροσωπική, σχεσιακή διαδικασία –που σημαίνει ότι η αναπνοή μου εξαρτάται από την ενεργητική παρουσία σου και το αντίστροφο– είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση να διερευνήσουμε τα εμπόδια, τα όρια και τους περιορισμούς που συχνά προκύπτουν στη διαδικασία της αναπνοής για τους περισσότερους ανθρώπους. Όταν δεν αναγάγουμε αυτά τα εμπόδια σε σολιψιστικές εκδηλώσεις που συμβαίνουν αποκλειστικά στο ψυχόσωμα του ατόμου που αναπνέει, αλλά ως εκφράσεις υποσυνείδητων διαδικασιών στο ευρύτερο σχεσιακό σύστημα, τότε εισερχόμαστε σε ένα ευρύ πεδίο δημιουργικών εξερευνήσεων, πέρα από το να λέμε απλώς στον θεραπευόμενο να “συνεχίσει να αναπνέει”.
Στη βάση αυτού, αντιλαμβανόμαστε το μοτίβο της αναπνοής ως μια πολυδιάστατη παράλληλη διαδικασία, που ταυτόχρονα αντανακλά και εκδηλώνει τόσο τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές δυναμικές της σχέσης. Αντιλαμβανόμαστε την αναπνοή ως ένα υπομόχλιο μεταξύ -και ταυτοχρόνως- των σώματος και νου, παρελθόντος και παρόντος, εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου, εαυτού και άλλου, ενσάρκωσης και σωματικής αποκοπής, καθώς και έντασης έκφρασης και περίεξης.
Είμαστε τότε έτοιμοι να εξερευνήσουμε και να πειραματιστούμε με την ιδέα ότι ο συντονιστής της αναπνοής χρειάζεται να έχει την ικανότητα να είναι ευέλικτα παρών σε όλο το φάσμα των δυνατοτήτων:
• από τη μία πλευρά, ρυθμίζοντας, ενισχύοντας και “ωθώντας” την αναπνοή χρησιμοποιώντας οδηγίες και προτάσεις και …
• από την άλλη πλευρά, προσέχοντας τη σχεσιακή διαμόρφωση που δημιουργείται από το μοτίβο αναπνοής “όπως είναι”, χωρίς καμία τάση ή ατζέντα να τροποποιήσει οτιδήποτε.
Μόνο όταν ο συντονιστής μπορεί να είναι σχεσιακά ευέλικτος με αυτόν τον τρόπο, ανταποκρινόμενος τόσο στις ενδοψυχικές όσο και στις διαπροσωπικές δυναμικές και εντάσεις, είμαστε σε μια καλή και σταθερή θέση για να χρησιμοποιήσουμε το πλήθος των τεχνικών αναπνοής που είναι θεωρητικά διαθέσιμες.
Όπως προτάθηκε στο πρώτο σεμινάριο, οι περισσότερες υπάρχουσες τεχνικές αναπνοής βασίζονται σε “από πάνω προς τα κάτω” (top-down) οδηγίες που πρέπει να γίνουν αποδεκτές από το μυαλό του ατόμου που αναπνέει και να μεταφραστούν σε εσωτερικές ενέργειες και συμπεριφορές του ψυχοσώματος. Όταν –όπως συμβαίνει συνήθως– το ψυχόσωμα του ατόμου που αναπνέει αποκλίνει ασυνείδητα από τις οδηγίες, επιστρέφοντας ενστικτωδώς σε μια πιο οικεία ζώνη άνεσης και μοτίβο αναπνοής, φτάνουμε σε ένα σταυροδρόμι σύγκρουσης:
• θα επιμείνουμε στις οδηγίες (επειδή, τελικά, υπήρχε μια έγκυρη λογική για αυτές) ή…
• θα ενδιαφερθούμε και θα δώσουμε προσοχή στις άρρητες τάσεις που υπονομεύουν τις οδηγίες (για τις οποίες, τελικά, υπάρχει μια έγκυρη ασυνείδητη λογική);
Στις περισσότερες καθιερωμένες τεχνικές αναπνοής, αυτή η σύγκρουση δεν προκύπτει, επειδή κανείς δεν την αντιλαμβάνεται ή δεν της δίνει προσοχή. Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου, η πρόθεσή μας θα είναι να πειραματιστούμε με όλα τα διάφορα διλήμματα και τις δημιουργικές επιλογές που προκύπτουν από αυτήν τη σύγκρουση.
Για να το κάνουμε αυτό, θα ταξινομήσουμε τις τεχνικές αναπνοής σε τρεις ευρείες κατηγορίες:
• ηρεμιστικές, καταπραϋντικές και χαλαρωτικές
• σταθεροποιητικές, εξισορροπητικές, δομικές
• ενεργοποιητικές, διεγερτικές και προκλητικές
Όσο περίπλοκο και αν το κάνουν οι άνθρωποι, προκειμένου να πουλήσουν τη δική τους μάρκα συγκεκριμένων τεχνικών, στην πράξη η παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι απολύτως επαρκής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τόσο το άτομο που αναπνέει όσο και ο συντονιστής μπορούν να αντιληφθούν και να προσδιορίσουν με αρκετή ακρίβεια την εσωτερική κατάσταση του αναπνέοντος και να καταλήξουν στην πιο κατάλληλη κατηγορία τεχνικών αναπνοής εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο, πέρα από την ανάπτυξη δεξιοτήτων στις διάφορες τεχνικές και στις σχεσιακές περιπλοκές που αναπόφευκτα δημιουργούνται, στόχος μας θα είναι η υπέρβαση των τεχνικών και η ανακάλυψη της ικανότητας για αυθόρμητη αναπνοή που αναδύεται σε ένα συγκεκριμένο σχεσιακό πλαίσιο. Αντί να πρέπει να αποκρυπτογραφήσουμε και να διαχειριστούμε τη σωστή τεχνική αναπνοής, ελπίζουμε να δώσουμε χώρο για την εμφάνιση της μοναδικής σοφίας της αναπνοής, η οποία μπορεί να αυτορυθμιστεί με έναν τρόπο που είναι τόσο ζωντανά οικείος όσο και διαφοροποιημένος και, ως εκ τούτου, χαρούμενος, ανάλογα με το σχεσιακό πλαίσιο σε ένα συμμετοχικό πολυδιάστατο σύμπαν.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
—με ταυτόχρονη μετάφραση από τα αγγλικά—
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ
Michael Soth
Διεθνώς Αναγνωρισμένος Συνθετικός-Σχεσιακός Σωματικός Ψυχοθεραπευτής, Εκπαιδευτής, Επόπτης με 40 χρόνια εμπειρίας
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
Σεμινάριο: 14-15 Φεβρουαρίου 2026, 15.00 – 21.00
ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
160€ Κανονική εγγραφή
120€ Έγκαιρη εγγραφή μέχρι 1 Φεβρουαρίου 2026
100€ Παλιοί μαθητές (μέχρι 1 Φεβρουαρίου)
ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ
• Επαγγελματίες και εκπαιδευόμενους ψυχικής υγείας
(ψυχολόγους, συμβούλους ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπευτές κ.λπ.)
• Ευρύτερο κοινό
• Breathworkers και ειδικούς που εργάζονται με την αναπνοή
Περιγραφή 1ου Σεμιναρίου
Σας προσκαλούμε σε ένα σεμινάριο σχεδιασμένο τόσο για τους ψυχολογικά τολμηρούς όσο και για επαγγελματίες θεραπευτές για να κάνουμε ένα κβαντικό άλμα στη συλλογική κατανόηση της αναπνοής. Ακόμα κι αν ένα τέτοιο κβαντικό άλμα είναι εφικτό, τι είναι αυτό που το κάνει τόσο ελκυστικό;
Αν έχετε εμπειρίες από οποιοδήποτε είδος διεργασιών με την αναπνοή από το ποικίλο πλήθος προσεγγίσεων που είναι πλέον διαθέσιμες, ή αν είστε επαγγελματίας του Breathwork οποιουδήποτε είδους, αυτό το σεμινάριο έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει τα μπλοκαρίσματα,
τα εμπόδια και τους περιορισμούς της εργασίας με την αναπνοή έτσι όπως την ξέρουμε. Ως επαγγελματίες, θα έχετε συναντήσει ένα μεγάλο ποσοστό θεραπευόμενων για τους οποίους η εργασία με την αναπνοή φαίνεται να παραμένει κοπιαστική, άκαρπη, δυσάρεστη, αντιπαραγωγική ή απλά αδιάφορη, μερικές φορές ακόμη και επανατραυματική.
Όπως υποδηλώνει ο τίτλος του σεμιναρίου: το Breathwork -ειδικά όταν είμαστε ξαπλωμένοι και αναπνέουμε- δεν συμβαίνει σε ένα σχεσιακό κενό. Περιλαμβάνει μια έκθεση οικειότητας τόσο στη δική μας συνειδητότητα και παρατηρητικό νου, όσο αντίστοιχα και ενός άλλου ανθρώπου. Το Breathwork προσκαλεί -και βασίζεται- στον αυθορμητισμό· ο αυθεντικός αυθορμητισμός δεν μπορεί παρά να δημιουργεί οικειότητα. Αλλά τι είδους και με ποιον;
Σχεδόν ΟΛΕΣ οι καθιερωμένες προσεγγίσεις του Breathwork είναι περιορισμένες, επειδή τείνουν να παραλείπουν τη βαθιά ψυχολογική κατανόηση των εσωτερικών και εξωτερικών σχέσεων. Μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτούς τους περιορισμούς μέσα από μια συνθετική, σχεσιακή, πολυδιάστατη, μορφοκλασματική (fractal) προοπτική της παράλληλης διαδικασίας (αυτοί είναι όροι που θα εξερευνήσουμε στο σεμινάριο).
Οι οδηγίες της αναπνευστικής εργασίας τείνουν να εστιάζουν την προσοχή του ατόμου που αναπνέει στη δραστηριότητα της αναπνοής ως μια μονάχα εσωτερική, υποτιθέμενα μονοσήμαντη διαδικασία. Το γεγονός αυτό συχνά ενισχύεται με τον θεραπευόμενο να φοράει μια μάσκα ύπνου και να χρησιμοποιεί τον φροντιστή -τον άνθρωπο που κάθεται δίπλα του που υποστηρίζει και ενθαρρύνει τη διαδικασία- απλώς ως πηγή καλοπροαίρετης εξωτερικής προσοχής. Αυτό λειτουργεί μια χαρά όσο η διαδικασία συνεχίζει να πηγαίνει βαθύτερα.
Ωστόσο σταματάει να λειτουργεί μόλις φθάσουμε στα παγιωμένα εγκατεστημένα μοτίβα του θεραπευόμενου, τα οποία μπλοκάρουν τη διαδικασία. Καθώς η αναπνοή αυξάνει την επίγνωση και παράγει μια ροή ενέργειας, οι περισσότεροι άνθρωποι αναπόφευκτα συναντούν ένα “ταβάνι”. Γίνεται να ξεπεράσουμε αυτά τα κατώφλια και με ποιον τρόπο;
Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε την αναπνοή ως μια οδό προς την ενοποίηση σώματος-νου-ψυχής και αν θέλουμε να αποκτήσουμε πρόσβαση και να διευκολύνουμε κάτι περισσότερο από μη συνηθισμένες καταστάσεις του ψυχοσώματος (είτε αυτές οδηγήσουν είτε όχι σε μακροχρόνιες και σταθερές μεταμορφώσεις της βιωμένης ταυτότητας και της συναισθηματικής πραγματικότητας), τότε χρειάζεται να κατανοήσουμε τη σχεσιακή πολυπλοκότητα του ψυχισμού, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά στο εδώ και τώρα, καθώς η διαδικασία της αναπνοής εκτυλίσσεται.
Η σχεσιακή πολυπλοκότητα του ψυχισμού, της υποκειμενικότητας που βιώνει την ένταση των ψυχοσωματικών καταστάσεων στις οποίες αποκτά πρόσβαση μέσω της αναπνοής, έχει τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές διαστάσεις, καθώς και σημαντικούς παραλληλισμούς μεταξύ τους. Η συμπερίληψη της προσοχής στις εσωτερικές και εξωτερικές σχέσεις -αντί να υποβαθμίζει το άτομο που αναπνέει στην παραπλανητική φαντασίωση ότι είναι ένας και μοναδικός χαρακτήρας- μας προειδοποιεί αμέσως ότι η τήρηση των οδηγιών αναπνοής δημιουργεί μια περίπλοκη εσωτερική σχέση μεταξύ αναπνοής, σώματος, νου και ψυχισμού στο άτομο που αναπνέει. Μας προειδοποιεί επίσης για την παραμελημένη σημασία της “μεταβίβασης” στο Breathwork. Ας θυμηθούμε ότι η έννοια της “μεταβίβασης” στα 120 χρόνια ψυχανάλυσης είναι η κύρια έννοια στην οποία βασίζεται η δυνατότητα μεταμόρφωσης του θεραπευόμενου -μια έννοια, επομένως, την οποία πρακτικά όλο το Breathwork αγνοεί περίτρανα και επικίνδυνα.
Όταν ενσωματώνουμε συστηματικά τη σχεσιακή προσοχή σε όλες τις πολλαπλές εσωτερικές και εξωτερικές διαστάσεις ολόκληρου του υποκειμενικού πεδίου, όπως το βιώνει το άτομο που αναπνέει, τότε η ικανότητά μας να υποστηρίξουμε το μεταμορφωτικό δυναμικό που ενυπάρχει στη διαδικασία της αναπνοής αυξάνεται εκθετικά. Η ανάπτυξη μιας σωματικής-σχεσιακής διαίσθησης και οι απαρχές ενός εννοιολογικού πλαισίου για αυτή την ικανότητα -η οποία είναι διαθέσιμη σε όλους μας- είναι οι κύριοι στόχοι του σεμιναρίου.
Συνθετικό-Σχεσιακό Breathwork: Αναπνέοντας στο χείλος της οικειότητας ΙΙ
Δομή Σεμιναρίου
Το σεμινάριο διεξάγεται διαδικτυακά μέσω ZOOM, διοργανώνεται στην Ελλάδα και πραγματοποιείται στα αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά, οπότε και όλοι οι αγγλόφωνοι ενδιαφερόμενοι είναι προσκεκλημένοι. Το πιθανότερο είναι ότι οι συμμετέχοντες θα έχουν διαφορετικά επίπεδα εμπειρίας, όπως και εξοικείωση με διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις ή με το breathwork. Στόχος μας είναι να αξιοποιήσουμε παραγωγικά αυτήν τη συνθήκη για την εκπαιδευτική και θεραπευτική μας εργασία.
Ο Michael Soth έχει πειραματιστεί εδώ και αρκετά χρόνια με τη διαδικτυακή μορφή του ZOOM σχετικά με τα ομαδικά σεμινάρια, με τρόπο που να μεγιστοποιεί την αυθόρμητη και σωματική συμμετοχή. Από το βάθος και το εύρος της γνώσης που έχει συγκεντρώσει από όλον τον ποικιλόμορφο χώρο της ψυχοθεραπείας, θα προσφέρει αξιοποιήσιμες ιδέες και αρχές, θέτοντας ένα θεωρητικό πλαίσιο στην εξερεύνησή μας, ώστε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε βαθύτερα ο ένας την εμπειρία του άλλου.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του σεμιναρίου είναι αφιερωμένο στη βιωματική συμμετοχή σε ζευγάρια, μικρές ομάδες και ειδικά σε ατομικές επιδείξεις, όταν ο Michael θα εργαστεί με εθελοντές. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες διαπιστώνουν -είτε είναι εθελοντές είτε όχι- ότι μπορούν να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τα δικά τους ζητήματα μέσω της ατομικής εργασίας κάποιου άλλου που τους αγγίζει βαθιά.
Θέλουμε να λάβουμε υπόψη μας την εχεμύθεια και να δεσμευτούμε από κοινού ότι τίποτα από το σεμινάριο δεν θα κοινοποιηθεί αδιάκριτα σε άλλους, εκτός από τις δικές σας προσωπικές-επαγγελματικές διαδικασίες.
Πιθανοί εκπαιδευτικοί στόχοι
Οι συμμετέχοντες χωρίς κάποια θεραπευτική ιδιότητα θα:
• Αρχίσουν να κατανοούν τις βασικές αρχές των διαφορετικών προσεγγίσεων και τεχνικών του breathwork.
• Αρχίσουν να εκτιμούν τις ομοιότητες μεταξύ της εσωτερικής σχέσης σώματος-νου και των εξωτερικών διαπροσωπικών σχέσεων.
• Εξερευνήσουν τις δικές τους αναπνευστικές συνήθειες με κάποια φαινομενολογική λεπτομέρεια.
• Εξερευνήσουν τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι αναπνευστικές συνήθειες πάνω στην εσωτερική φόρτιση όπως και στη φόρτιση που αφορά στη σχέση.
• Παρατηρήσουν τις σωματικές, συναισθηματικές και νοητικές αντιδράσεις που αναδύονται όταν η αναπνοή εντείνει τη φόρτιση.
• Αναπτύξουν μια εκτίμηση των προβολών και των μεταβιβαστικών αντιλήψεων/ενορμήσεων που αναδύονται σε μια έντονα φορτισμένη κατάσταση ψυχοσώματος, όταν τους βλέπει κάποιος άλλος και όταν είναι σε στενή επαφή με ένα άλλο άτομο.
• Αρχίσουν να εκτιμούν και να απολαμβάνουν τις δυνατότητες που ενυπάρχουν στο δικό τους μοναδικό στυλ αναπνοής.
• Βρουν συμπονετικούς τρόπους για να ενισχύσουν τις δυνατότητες επέκτασης της εισπνοής τους και τις δυνατότητες παράδοσης της εκπνοής τους.
Οι θεραπευτές, σύμβουλοι, breathworkers θα :
• Κατανοήσουν το παράθυρο ανοχής ως μια συστημική έννοια της ψυχολογίας των δύο ατόμων.
• Καθιερώσουν ή θα αναπτύξουν περαιτέρω την εκτίμησή τους για την παράδοξη θεωρία της αλλαγής.
• Εφαρμόσουν την παράδοξη θεωρία της αλλαγής στο breathwork και στις οδηγίες του breathwork.
• Εξερευνήσουν τη φαινομενολογία του αναπνευστικού τους μοτίβου όπως είναι, χωρίς να αλλάξουν τίποτα.
• Κατανοήσουν τη “φόρτιση” ως έναν συνθετικό όρο που περιλαμβάνει τις ενεργειακές ιδιότητες τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών σχέσεων.
• Αναγνωρίσουν τις ενεργειακές επιδράσεις των διαφορετικών αναπνευστικών συνηθειών.
• Αναπτύξουν διαισθήσεις για το ποιες τροποποιήσεις του αναπνευστικού μοτίβου εντείνει τη φόρτιση.
• Μάθουν και θα πειραματιστούν με διαφορετικούς τρόπους “ώθησης” και εντατικοποίησης της αναπνοής.
• Πειραματιστούν με τη διαφορά που κάνει η οπτική επαφή στο αναπνευστικό μοτίβο.
• Πειραματιστούν με διαφορετικά είδη αναπνευστικών παρεμβάσεων και οδηγιών.
• Εξασκηθούν στην αντίληψη των αυθόρμητων και αντανακλαστικών αντιδράσεων του ψυχοσώματος του θεραπευόμενου σε τέτοιες παρεμβάσεις και οδηγίες.
• Μάθουν να αναγνωρίζουν το κατώφλι έντασης που αναδύεται κατά τη διάρκεια της πρακτικής οποιασδήποτε αναπνευστικής άσκησης.
• Αναπτύξουν δεξιότητες αντίληψης των φορτισμένων κομματιών του ψυχοσώματος καθώς και των μορφών του πεδίου.
• Αρχίσουν να εκτιμούν το θεμελιώδες παράδοξο της διαδραμάτισης.
• Μάθουν να συγκεντρώνουν τα φορτισμένα κομμάτια και να αποφασίζουν πού θα εστιάσουν την επόμενη παρέμβαση.
• Διακρίνουν πότε να εντατικοποιούν και πότε να συγκρατούν τις διαδραματίσεις, σε σχέση με τις αναπνευστικές παρεμβάσεις.
• Αντιλαμβάνονται τα σημαντικά χαρακτηριστικά, συστατικά και διαδικασίες μιας μεταμορφωτικής εμπειρίας.
