Η Τέχνη των Μη-γραμμικών Παρεμβάσεων​

Πολλές φορές όταν προσπαθούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας ή να βρούμε λύση σε κάτι που μας απασχολεί, χρησιμοποιώντας το μυαλό μας ή τη λογική, καταλήγουμε σε αδιέξοδο και με μοναδικό κέρδος το να… αυτοβασανιζόμαστε. Τότε φθάνουμε  στο συμπέρασμα του Αϊνστάιν: “Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας χρησιμοποιώντας το ίδιο σκεπτικό με αυτό που χρησιμοποιήσαμε όταν τα δημιουργήσαμε”.

Εδώ έρχεται να μας βοηθήσει η Τέχνη της Ασυναρτησίας. Η Ασυναρτησία είναι επηρεασμένη από τη διδασκαλία της Λογοθεραπείας του Dr Victor Frankl (χρήση του Παράδοξου), τον κλάδο της Θετικής Ψυχολογίας, τον κλάδο της Επιγενετικής, την εργασία του Dr Bruce Lipton και τη θεωρία του Μαύρου Κύκνου (Nassim Nicholas Taleb). Η Τέχνη της Ασυναρτησίας βλέπει τον κόσμο ως ένα παράλογο και μυστήριο φαινόμενο όπου η υπολογιστική ή τετράγωνη λογική (η οποία είναι ανθρώπινη επινόηση) δεν επαρκεί ούτε είναι παντού κατάλληλη. Ο κόσμος και η ζωή αντιμετωπίζονται ως μία μεγάλη κωμωδία και το άτομο δεν παίρνει τόσο σοβαρά τον εαυτό και τα προβλήματά του.

Κατά συνέπεια, πρακτικά χρειάζεται μία διαφορετική μέθοδος, μη-γραμμική. Η μη-γραμμικότητα ορίζεται ως κάτι το οποίο δεν εμπίπτει στους κοινωνικούς συμβατικούς κανόνες, ούτε περιορίζεται σε μια μοναδική και απόλυτη αλήθεια. Συχνά αυτό μας αναγκάζει να υπερβούμε το παλιό σύστημα πεποιθήσεων μας ή μιας τυπικής θεραπευτικής στάσης. Για παράδειγμα, μια συμβατική προσέγγιση θα προσπαθούσε να κάνει “καλά” τον θεραπευόμενο ή να χορηγήσει μια φαρμακευτική αγωγή, ενώ μια μη-γραμμική προσέγγιση προκαλεί η ίδια τα συμπτώματα και βοηθάει στη συνέχεια τον θεραπευόμενο να τα αποδεχτεί και να παίξει μαζί τους.

Στην εκπαίδευση αυτή, η μη-γραμμική προσέγγιση εμπλουτίζεται επίσης από το Αυτοσχεδιαστικό Θέατρο, την τέχνη του Κλόουν, την τεχνική των Gibberish, τη Γελωτοθεραπεία (Υπαρξιακή & Αερόβια) και μεθόδους Μη-Συμβατικής Ψυχοθεραπείας όπως είναι η Θεραπεία της Πρόκλησης του Frank Farrelly.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Παράδοξες Παρεμβάσεις / ΧιουμόρΔραμα
Αυτή η μεθοδολογία αναπτύχθηκε από τη Δραματοθεραπεία και το Ψυχόδραμα στη Γερμανία. Ο πρωταγωνιστής παίζει παιχνίδια ρόλου στη σκηνή, τα οποία περιλαμβάνουν σοβαρά και τραγικά γεγονότα, μοτίβα θυμού, φόβου, ντροπής, ενοχής κ.α. Στη συνέχεια αυτά “αποδομούνται” με ανόητες ή κλόουν παρεμβάσεις. Αν κάνουμε υπερβολική την αφήγηση και την αποδομήσουμε με κλόουν στοιχεία, τότε θα επακολουθήσει γέλιο και ο παλιός τρόπος σκέψης, συναισθήματος και συμπεριφοράς θα χάσει την προγενέστερη κυριαρχία του πάνω στο άτομο.

Παράδοξες Αποφάσεις
Μια απόφαση που μπορεί να πάρει ο θεραπευόμενος, η οποία αντικρούει τις παρελθούσες αποφάσεις του για το ίδιο θέμα. Οι αποφάσεις μπορεί να είναι πολύ χαζές και να απέχουν από τη λογική και τις κοινωνικές συμβάσεις/κανόνες. Εφόσον οι αρχικές αποφάσεις τον έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο, ο θεραπευόμενος ενθαρρύνεται τώρα να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό, το οποίο μπορεί να είναι παράδοξο. Για παράδειγμα, αντί να προσπαθεί να διορθώσει τον εαυτό του, τον αποδέχεται ολοκληρωτικά και τότε είναι που αλλάζει (η παράδοξη θεωρία της αλλαγής της ψυχοθεραπείας Gestalt).

Αυτοσχεδιασμός
Ο αυτοσχεδιασμός δεν είναι σημαντικός μόνο στο σεμινάριο, αλλά όταν αναγκαζόμαστε να αυτοσχεδιάσουμε στην αληθινή ζωή. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει… τότε θα φανούν πολύ χρήσιμες οι δεξιότητες που μάθαμε.

Gibberish (Αλαμπουρνέζικα)
Τα Gibberish είναι η γλώσσα που αντικατοπτρίζει την ασυναρτησία και την α-νοησία, επιτρέποντάς μας να μιλάμε παράλογα και να μην πασχίζουμε να καταλαβαίνουμε τα πάντα. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας που κάνει το μυαλό και την ακατάσχετη φλυαρία να ησυχάσουν. Με τα Gibberish όλα επιτρέπονται: μπορούμε να πούμε οτιδήποτε χωρίς να κάνουμε λάθος ή να κατακριθούμε.

Αυτοσαρκασμός & Αποταύτιση
Θα μάθουμε να αναπτύσσουμε σταδιακά την ικανότητα να παίρνουμε απόσταση από τη γνωστή αφήγηση της ζωής μας, τον ανήσυχο νου, τα μοτίβα συμπεριφοράς ενοχής/ντροπής, τη φοβική αντίληψη της πραγματικότητας, την ανεπάρκειά μας και διάφορα άλλα καθώς τα εκδραματίζουμε (και τα επιδεικνύουμε) συνειδητά και ξεκάθαρα. Παράλληλα με την αποταύτιση, εφαρμόζουμε τεχνικές κλόουν, και μαθαίνουμε να γελάμε με τον εαυτό μας.

Τέχνη του Κλόουν
Σε αυτήν τη δουλειά, τιμάμε και σεβόμαστε όλο το φάσμα των συναισθημάτων: λύπη, δυστυχία, απόγνωση, ντροπή, ενοχή. Δεν καλύπτουμε τα συναισθήματα με ψεύτικο γέλιο, αλλά μαθαίνουμε να χορεύουμε και να παίζουμε συνειδητά μαζί τους. Αυτή είναι η αληθινή ουσία του Κλόουν, όχι να προξενούμε το στιγμιαίο γέλιο, αλλά να επιλέγουμε να ζούμε με ευαλωτότητα, τόλμη, αυτοσχεδιασμό και με αποδοχή των πραγμάτων και του εαυτού μας έτσι όπως είναι και όχι έτσι όπως θα θέλαμε να είναι.

Γελωτοθεραπεία
Το γέλιο έχει δύο θεραπευτικές διαστάσεις: Η πρώτη είναι η σωματική (γιόγκα γέλιου, χιούμορ κ.λπ.). Η δεύτερη είναι υπαρξιακή, η οποία αφορά τις συγκυρίες της ζωής, τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις. Αυτές είναι που επηρεάζουν το εσωτερικό πνεύμα του γέλιου και της χαράς. Σε αυτή την εκπαίδευση μετακινούμαστε από την αερόβια διάσταση του γέλιου στην υπαρξιακή, η οποία είναι βαθύτερη.

Διαχείρηση Θυμού (Δημιουργική & Μη Καταστροφική Επιθετικότητα)
Μια τεχνική αξιοποίησης του θυμού ή άλλων επιθετικών συναισθημάτων είναι όταν τα συναισθήματα αυτά παίζονται συνειδητά στη σκηνή αφαιρώντας οποιαδήποτε νοητική σχέση/σύνδεση με αυτά. Έτσι το συναίσθημα εκφράζεται καθαρό, το οποίο οδηγεί το άτομο σε μια καθαρτική ανακούφιση.

Provocative Therapy (Θεραπεία της Πρόκλησης)
Μια θεραπευτική προσέγγιση που αναπτύχθηκε από τον Frank Farrelly και υιοθετεί δραστικές (και ενίοτε χιουμοριστικές) θεραπευτικές παρεμβάσεις με στόχο να τραντάξουν τον θεραπευόμενο για να τον βγάλουν από τον γνώριμο τρόπο σκέψης του.

Επιγενετική (Bruce Lipton) 
Η υπέρβαση του παλιού συστήματος πεποιθήσεων και της Γενετικής, η οποία αντιπροσωπεύει τη ζώνη άνεσης και την ασφάλεια. Εμείς θα βγούμε έξω από την ζώνη άνεσης, στον χώρο της Επιγενετικής, η οποία πρεσβεύει μία ευέλικτη στάση ζωής και αντιμετώπιση όλων των καταστάσεων με θάρρος, χιούμορ, αυτοσχεδιασμό και διάθεση για παιχνίδι.

Mindfulness (Ενσυνειδητότητα)
Ο τρόπος να βιώνω τη ζωή συνειδητά. Να έχω επίγνωση, να παρατηρώ και ταυτόχρονα να αισθάνομαι πλήρως κάθε στιγμή μαζί με όλα τα συναισθήματα που περιέχει.

Οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν θεραπευτικά τα προσωπικά τους θέματα τους μέσα από τη μέθοδο των Μη-γραμμικών Παρεμβάσεων και του Παράδοξου Coaching.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Στόχος αυτής της εκπαίδευσης είναι να δώσει στους συμμετέχοντες πολύτιμα εργαλεία για να έρθουν σε επαφή -σε ένα ασφαλές πλαίσιο- με τις αδυναμίες, αποτυχίες, φόβους, ανεπάρκειες, ντροπή, δυσλειτουργικά μοτίβα και εξαρτήσεις τους, να μάθουν να τα αποδέχονται και να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους έτσι ακριβώς όπως είναι. Αντί να προσπαθούν να αποφεύγουν τις δυσκολίες τους ή να κρύβουν τις ατέλειές τους, να μάθουν να παίζουν μαζί τους, να μπορούν να τις παραδέχονται και να τις μοιράζονται με τους άλλους.

Μέρος αυτής της διαδικασίας αποτελεί το να εξασκηθούν στις μη-γραμμικές παρεμβάσεις για να παρακάμπτουν το μυαλό και να παίρνουν απόσταση από την παρωχημένη τους αφήγηση και τις αρνητικές τους σκέψεις. Τότε αναπτύσσουν μια στάση ζωής με αίσθηση του χιούμορ και αγάπης για τον εαυτό με αποτέλεσμα το σύστημα πεποιθήσεών τους σταδιακά να αλλάζει, εγκαθιδρύοντας καινούργιες καταγραφές (Επιγενετική) στον υποσυνείδητο νου.

Επιπλέον, συνοπτικά οι συμμετέχοντες θα:

• Μάθουν πώς να αποδέχονται και να διαχειρίζονται με δημιουργικό τρόπο τον θυμό και άλλα επιθετικά συναισθήματα, χωρίς να χάνουν τον έλεγχο.
• Πειραματιστούν με τεχνικές που διακόπτουν τη χρήση του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου (υπερβολική κριτική, βασισμένη στη διανοητικοποίηση) και ενεργοποιούν το δεξί ημισφαίριο (δημιουργικότητα, χιούμορ, αυτοσχεδιασμός).
• Έρθουν σε επαφή με το εσωτερικό τους παιδί (με ποιότητες όπως περιέργεια, τόλμη, θαυμασμό, ελευθερία, χαρά κ.λπ.).
• Βελτιώσουν την ικανότητά τους να αντιδρούν σε απροσδόκητες καταστάσεις, προκλήσεις και εκπλήξεις. 
• Βελτιώσουν τον τρόπο επικοινωνίας τους με τους άλλους, και θα αναπτύξουν την ικανότητα συναναστροφής με κοινωνικές ομάδες οι οποίες δεν μιλούν τη γλώσσα τους ή/και έχουν διαφορετικές προσλαμβάνουσες. 
• Ενδυναμωθούν και θα αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους να παίρνουν αποφάσεις που απαιτούν εσωτερική δύναμη (έξω από τη ζώνη άνεσης και πέρα από τη συμβατική λογική).
• Διευρύνουν το ρεπερτόριο ασκήσεων/παιχνιδιών/τεχνικών και τις ικανότητές τους για τη διεξαγωγή ομάδων με αντίστοιχη θεματολογία.